Aktualne badania

Nazwa pochodzi z greckiego ἄσθμα, asthma – „zadyszka” – ten objaw najlepiej charakteryzuje chorobę.

Astma jest  przewlekłym, często występującym  schorzeniem dróg oddechowych. Objawów jest wiele i mają tendencje do nawrotów.

Najczęstsze objawy:

• świst
• kaszel
• duszność
• ucisk w klatce piersiowej

Choroba wywołuje stan zapalny, reakcje alergiczno-immunologiczne oraz reakcja alergiczna na kontakt z niektórymi substancjami objawiająca się napadami kaszlu.

Diagnozuję się ją na podstawie objawów, badaniu spirometrii i wynikach wcześniejszego leczenia.

Alergiczny nieżyt nosa stanowi istotny czynnik ryzyka rozwoju astmy oskrzelowej. Stanowi on czynnik sprzyjający infekcjom górnych dróg oddechowych. Podkreśla się celowość dokładnego badania pacjentów z objawami alergicznego nieżytu nosa w kierunku astmy oskrzelowej. Jednocześnie w przypadku występowania objawów nosowych u pacjentów z astmą oskrzelową powinno być zastosowane odpowiednie leczenie.

Astma u dzieci – Jest przewlekłą chorobą zapalną dróg oddechowych wieku dziecięcego. Astma oskrzelowa u dzieci charakteryzuje się obturacją dróg oddechowych oraz nadreaktywnością oskrzeli na alergeny. Astma oskrzelowa u dzieci jest najczęściej zaburzeniem alergicznym zależnym od przeciwciał IgE.

Objawy:

• Przewlekły utrzymujący się kaszel
• Kaszel napadowy suchy
• Świszczący oddech
• Duszność powysiłkowa
• Przyśpieszenie czynności serca
• Sinica
• Wciąganie międzyżebrzy

Celem prawidłowego leczenia jest osiągnięcie maksymalnej poprawy stanu klinicznego przy zastosowaniu minimalnej ilości leków.

Kaszel jest najczęstszym objawem układu oddechowego.

Częste przyczyny kaszlu przewlekłego to:

• Palenie papierosów i POChP
• Astma
• Zapalenie zatok przynosowych
• Przyjmowanie leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolność serca, choroby wieńcowej i choroby nerek.
• Refluks żołądkowo – przełykowy (zarzucanie treści żołądkowej do przełyku i gardła, a z niego do krtani i niżej położonych dróg oddechowych)

Kaszel rzadko powoduje powikłania, nie mniej jednak mogą one występować. Należą do nich:

• Odma opłucnowa
• Uszkodzenie mięśni i narządów międzyżebrowych
• Złamanie żeber u osób z osteoporozą lub przerzutami nowotworowymi

Kaszel trzeba tłumić po niektórych operacjach, np. neurochirurgicznych i okulistycznych, ponieważ towarzyszące kaszlowi ogólne pobudzenie i wzrost ciśnienia w klatce piersiowej mogą spowodować wzrost ciśnienia wewnątrz czaszki i gałki ocznej. O kaszlu przewlekłym można mówić jeżeli utrzymuje się on u chorego dłużej niż 8 tygodni. Może być on obecny zarówno u dzieci jak i osób dorosłych. Lekarz po ustaleniu przyczyny kaszlu ma za zadanie ją usunąć.

Grypa jest chorobą wirusową. Szybko się rozprzestrzenia. Dzieje się tak dlatego, że jest przenoszona drogą kropelkową, a osoba chora zaraża już wtedy, gdy nie występują u niej jeszcze typowe symptomy choroby. Grypa rozpoznawana jest na podstawie zgłaszanych objawów, możliwe jest także wykonanie badań laboratoryjnych, które mogą potwierdzić diagnozę. Grypa daje przede wszystkim objawy ogólne. Pojawiają się one nagle, 1-3 dni od momentu zakażenia.

Objawy:

• Ból mięśni i stawów
• Ból głowy – występuje zazwyczaj w okolicy czoła i oczu.
• Wysoka gorączka
• Ból gardła
• Suchy męczący kaszel
• Ogólne osłabienie i rozkojarzenie
• Złe samopoczucie

Szczepionki przeciw grypie stosuje się u osób dorosłych i dzieci w celu zapobiegania zachorowaniom na grypę. Szczepionki przeciw grypie należą do grupy szczepionek inaktywowanych (zawierających zabitego wirusa) Szczepionka na grypę nie tylko chroni przed grypą ale w przypadku zachorowania znacząco łagodzi jej przebieg i minimalizuje ryzyko powikłań.

Wskazana szczególnie dla osób chorych na:

• Choroby układu krążenia
• Cukrzyce
• Mukowiscydozę
• Choroby układu oddechowego
• Niewydolność nerek
• Niedokrwistość

Przeciwskazania – szczepienia nie można wykonać w przypadkach:

• Anafilaktycznej nadwrażliwości na białko jaja kurzego lub antybiotyku wchodzącego w skład szczepionki
• Ostrych chorób gorączkowych
• Ostrych chorób o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu

Działania niepożądane:

• Zaczerwienienie, obrzęk, ból czy stwardnienie w miejscu podania szczepionki.
• Objawy ogólne: złe samopoczucie, gorączka, dreszcze, ból mięśni, ból stawów, ból głowy, osłabienie, uczucie zmęczenia, pocenie się.
• Objawy alergiczne: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, świąd skóry, pokrzywka, wysypka.
• Objawy neurologiczne: nerwobóle, zaburzenia czucia dotyku i bólu, mrowienie oraz drętwienie kończyn.

Cukrzyca jest jedną z najczęściej występujących obecnie chorób. Charakteryzuje się podwyższonym poziomem glukozy we krwi, którego przyczyną jest zaburzenie wydzielania insuliny.

Cukrzyca typu 2  jest zaś najczęstszym typem cukrzycy. Może być odziedziczona – wynika z uwarunkowań genetycznych, lub być skutkiem stylu życia. W tym drugim przypadku występuje przy otyłości, wynikającej z nieodpowiedniego odżywania się, która może doprowadzić do insulinooporności.

Choroba rozwija się stopniowo. Jeśli mamy nadwagę warto zbadać, czy wydzielanie insuliny przebiega prawidłowo. Zaniedbanie leczenia prowadzi do poważnych konsekwencji.

Na wczesnym etapie poziom glukozy mierzony we krwi utrzymuje się jeszcze w normie. Kiedy poziom przekracza normę oznacza to, że ilość produkowanej insuliny uległa znacznemu zmniejszeniu. W tym właśnie momencie występuje najczęściej diagnoza cukrzycy typu 2.

Najczęściej występuje u starszych osób, ale ze względu na zmiany cywilizacyjne, epidemię otyłości zdarza się już nawet u dzieci.

Cukrzycę tego typu można leczyć lekami doustnymi i zastrzykami z insuliny. Ważna jest także odpowiednia dieta i ćwiczenia fizyczne.

Jest poważną chorobą, statystycznie jedną z najczęstszych przyczyn przewlekłych zachorowań i umieralności. Zajmuje 3 miejsce jako przyczyna śmierci.  Nie można jej lekceważyć, zwłaszcza że istnieją badania z których wynika, że zachorowalność na POChP będzie wzrastać z powodu starzenia się społeczeństwa, oraz narażania na czynniki zachorowania.

POChP można na szczęście zapobiegać i skutecznie leczyć.

Główny objaw choroby to trwałe  ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe, a w konsekwencji zapalenie dróg oddechowych. Reakcję powodują szkodliwe cząstki lub gazy przede wszystkim dym tytoniowy.

Badaniem na podstawie, którego diagnozuj się POChP jest spirometria. Odpowiada także na pytania czy zwężenie (obturacja) dróg oddechowych jest odwracalne, czy odporne na działanie leków.

Nieodwracalna obturacja oskrzeli jest  najpoważniejszą konsekwencją tej choroby.

Rozstrzenie oskrzeli – jest dolegliwością, która polega na nieprawidłowym poszerzeniu ścian oskrzeli (workowate, cylindryczne), do którego dochodzi na skutek uszkodzenia ich budowy. Może mieć to związek z przewlekłym zapaleniem w ścianie oskrzeli, połączonym ze zmianami martwiczymi. W normalnych warunkach drogi układu oddechowego produkują niedużą ilość śluzu, który ma za zadanie zatrzymać mikroorganizmy przedostające się do płuc. Mogą jednak zdarzyć się przypadki, w których śluz gromadzi się w drogach oddechowych, co prowadzi do namnażania bakterii i w konsekwencji rozwoju stanu zapalnego oraz rozstrzenia ścian oskrzeli. Wykrycie rozstrzenia może być przypadkowe, w trakcie przeprowadzania specjalistycznych badań z innych powodów. Przyczyny powstawania rozstrzenia dzielimy na wrodzone oraz nabyte. Ponadto w mechanizmie powstawania choroby znaczenie mają dwa czynniki: długotrwałe zatkanie światła oraz zmiany zapalne umiejscowione obwodowo do miejsca zatkanego.

Przyczyny wrodzone:

• Wrodzone wady budowy płuca
• Dolegliwości przebiegające z nieprawidłowym oczyszczaniem śluzowo – rzęskowym
• Mukowiscydoza
• Nieprawidłowa budowa chrząstek ściany oskrzeli i tchawicy
• Niedobory odporności i związane z nią schorzenia (np. AIDS)
• Zespół Younga

Przyczyny nabyte:

• Schorzenia powodujące włóknienie płuc
• Uszkodzenia termiczne
• Zakażenia bakteryjne i wirusowe
• Zwężanie oskrzeli na skutek obecności ciała obcego lub nowotworu
• Wieloletnie palenie papierosów
• Astma
• Pylica
• Sarkoidoza
• Aspergiloza oskrzelowo-płucna o charakterze alergicznym
• Uszkodzenia popromienne
• Wdychanie toksycznych substancji (gazów, pyłów)
• Schorzenie w postaci refluksu żołądkowo-przełykowego, który powoduje przedostanie się treści pokarmowych do dróg oddechowych

Objawy:

• Przewlekły kaszel, który często występuje z odkrztuszaniem ropnej plwociny (żółtego koloru)
• Uczucie duszności
• Świszczący oddech
• Ból w klatce piersiowej
• Nietolerancja wysiłku fizycznego
• Nieświeży oddech
• Częste zakażenia dróg oddechowych z gorączką, zmęczeniem i utratą masy ciała.
• Nawracające zapalenie ucha środkowego, niepłodność, zapalenie zatok przynosowych oraz odwrotne położenie trzewi
• Krwioplucie
• Palce pałeczkowate

Niewydolność nerek – to choroba bardzo niebezpieczna dla życia i zdrowia każdego człowieka. Niewydolność nerek może rozwijać się przez długi czas bezobjawowo. Rozróżnia się dwa typy niewydolności: ostrą i przewlekłą. Ostra niewydolność nerek ma zazwyczaj gwałtowny przebieg, jest jednak odwracalna. Przewlekła niewydolność nerek jest procesem nieodwracalnym i postępującym prowadzącym do nieuchronnej utraty funkcji nerek. Prawidłowa funkcja nerek zapewnia optymalne warunki do pracy wszystkich narządów i tkanek w organizmie.

Objawy ostrej niewydolności nerek:

• Wymioty
• Biegunka
• Coraz rzadziej oddajemy mocz
• Zaburzenie oddychania
• Krwotoki z przewodu pokarmowego gdy choroba się rozwinie
• Obrzęk nóg, rąk niekiedy całego ciała
• Zwiększa się masa ciała

Objawy przewlekłej niewydolności nerek:

• Chwiejne ciśnienie tętnicze
• Nadciśnienie tętnicze
• Zagęszczenie moczu
• Częste oddawanie moczu
• Wzmożone pragnienie
• Świąd skóry
• Obrzęki kończyn, bolesne skurcze
• Zespół niespokojnych nóg
• Zadyszka po wysiłku
• Zaburzenie widzenia
• Bóle głowy
• Czkawka
• Wymioty

Niewydolność krążenia – jest dolegliwością układu sercowo-naczyniowego, w której układ krążenia traci swoją zdolność do zaopatrywania organizmu i narządów w tlen i substancje odżywcze co wiąże się z ich niedokrwieniem.

Przyczyny:

• Nadciśnienie tętnicze
• Zawał
• Nabyta lub wrodzona wada serca
• Cukrzyca
• Alkohol
• Narkotyki
• Papierosy
• Stosowane leki
• Nadczynność / niedoczynność tarczycy
• Astma
• Przewlekłe zapalenie oskrzeli
• Zła dieta
• Dieta uboga w witaminę B1
• Anemia

Objawy ostrej niewydolności krążenia:

• Ból koło serca
• Duszności
• Obrzęki
• Bladość powłok skórnych
• Nagłe osłabnięcie
• Niemiarowa akcja serca
• Przyśpieszone tętno, słabo wyczuwalne
• Zimny pot

Objawy przewlekłej niewydolności krążenia:

• Szarosinawe zabarwienie skóry
• Duszności
• Obrzęki
• Zmęczenie
• Uporczywy kaszel
• Senność
• Mniejsze ilości wydalanego moczu
• Oddawanie moczu w nocy

Leczenie niewydolności krążenia prowadzi lekarz. Sposób leczenia dobierany jest w sposób indywidualny, w zależności od tego co jest przyczyną choroby, jej nasilenia oraz współistnienia innych dolegliwości.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa – ZZSK – to przewlekła choroba zapalna atakująca kręgosłup, powodująca jego uciążliwy ból i sztywność. Miewa zmienne nasilenie, od postaci łagodnych do bardzo ciężkich. W zaawansowanej postaci choroby w miejscu elastycznych połączeń kręgów tworzą się zespolenia kostne, powodujące postępujące ograniczenie ruchomości kręgosłupa. Skutkiem jest pochylenie do przodu sylwetki ciała (tzw. kifoza) i ciężka niesprawność. Choroba może również zajmować inne stawy (np. biodro, bark) oraz różne narządy (m.in. oczy, serce i płuca).
Charakterystyczną cechą ZZSK jest zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych, łączących podstawę kręgosłupa z miednicą.

Dokładna przyczyna ZZSK nie jest znana. Prawdopodobnie aby doszło do rozwoju choroby, konieczne jest nałożenie się kilku czynników: genetycznych, immunologicznych (zaburzeń układu odpornościowego) i środowiskowych, takich jak zakażenia bakteryjne (zwłaszcza przewodu pokarmowego i dróg moczowo-płciowych). Ważną rolę odgrywają czynniki genetyczne, co potwierdza fakt, że ryzyko zachorowania jest większe, jeśli bliski krewny cierpi na ZZSK. U ponad 90% chorych rasy białej wykryto tzw. antygen HLA B27, który jest markerem genetycznym tej choroby.

Atopowe zapalenie skóry – zwane również AZS lub egzemą to przewlekła choroba zapalna skóry. Jej cechą charakterystyczną jest silny świąd oraz nawracające okresy zaostrzenia.
Przyczyny AZS nie są znane. Dowody naukowe wskazują, że choroba jest wynikiem zależności pomiędzy czynnikami genetycznymi, środowiskowymi, immunologicznymi.

Objawy:

• Wysypka
• Rumień twarzy
• Przebarwienia powiek i zacienienie oczu
• Zaostrzenie zmian skórnych po stresie
• Świąd podczas pocenia
• Rumień i mocno przesuszona skóra (skóra atopowa nie trzyma wody)
• Zwiększona podatność na zakażenia gronkowcem złocistym
• Nawrotowe zapalenie spojówek
• Zaćma
• Nietolerancja niektórych pokarmów
• Nietolerancja wełny
• Objaw Dennie-Morgana (dodatkowy fałd skórny poniżej dolnej powieki)

Umiejscowienie obszarów zmienionych chorobowo w zależności od wieku. Niemowlęta – zmiany obejmują najczęściej twarz, a następnie rozszerzają się na szyję oraz tułów.
Od 1 roku życia zmiany dotyczą zgięć stawowych (głównie podkolanowych, łokciowych, fałdu szyjnego, nadgarstkowych i skokowych) podobnie dzieje się u nastolatków. W przypadku osób dorosłych zmiany zapalne skóry mogą być rozsiane.

Co zaostrza objawy w przypadku AZS:

• Drapanie zmian zapalnych
• Stresujące sytuacje
• Wysoka temperatura, gorąca woda i zbyt długie kąpiele
• Szorstkie i podrażniające tkaniny
• Obecność roztoczy w domu
• Nieodpowiednia dieta

Łuszczyca – to choroba przewlekła i zapalna, która charakteryzuje się specyficznymi zmianami na skórze, zmiany te występują jako skutek nieprawidłowego oraz nadmiernego rogowacenia naskórka. Częstym czynnikiem występowania choroby są uwarunkowania genetyczne.

Łuszczyca atakuje:

• Kolana
• Lokcie
• Owłosioną skórę głowy

Objawy:

• Wykwit pierwotny
• Objaw Köbnera
• Potarcie skóry powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych i kropelkowate krwawienie w miejscu, w którym zdrapane zostały łuski.
• Bruzdy na powierzchni paznokcia
• Zgrubienia
• Kruchość płytek
• Zmatowienie płytki paznokcia

Mimo, że łuszczyca jest chorobą przewlekłą i zapalną, to nie jest to choroba zaraźliwa.
Sposób leczenia łuszczycy uzależniony jest od rodzaju choroby, a także tego jaką powierzchnię ciała chorego objął proces chorobowy.

Łuszczycowe zapalenie stawów – to przewlekła choroba zapalna stawów, często występuje razem z łuszczycą skóry, ale nie jest to regułą. Jest to choroba z autoagresji. Chorobą tą nie można się zarazić przez jakikolwiek kontakt z chorym. Choroba atakuje najczęściej ludzi między 20 a 40 rokiem życia.

Objawy:

• Zmiany rozwijające się w stawach międzypaliczkowych dalszych (blisko paznokci) rąk i stóp.
• Tworzenie się wokół zaatakowanych stawów wyrośli kostnych.

Łuszczycowe zapalenie stawów rozwija się głównie w stawach obwodowych, ale może też objąć kręgosłup oraz stawy krzyżowo biodrowe. Choroba prowadzi do deformacji stawów i bardzo często do inwalidztwa. Głównym celem leczenia ŁZS jest zapobieganie kalectwu. Dlatego tak ważna jest współpraca pacjenta z lekarzem.

Zwyrodnienie stawu kolanowego – oznacza degradację chrząstki stawowej. Może wystąpić na skutek urazu, ale jest też związane z prowadzonym trybem i stylem życia. Zmianom zwyrodnieniowym sprzyjają brak ruchu, nadwaga a także starzenie się organizmu. Pierwsze niepokojące objawy to ograniczenie ruchomości stawu. Stopniowo kolano zaczyna sztywnieć i boleć przy ruchu lub obciążeniu. Pojawiają się trzeszczenia i widoczna opuchlizna, np. po spacerze, dniu spędzonym w pozycji stojącej czy po treningu.W schorzeniu tym ważne jest, aby zatrzymać postęp choroby i odciążyć staw.

Antykoncepcja hormonalna – jest jedną z najwygodniejszych i najskuteczniejszych metod zapobiegania ciąży. Oparta jest na dostarczaniu do organizmu sztucznych hormonów, które m. in. hamują owulację. Działanie antykoncepcji hormonalnej opiera się na dwóch składnikach hormonalnych: progestagenach i estrogenach. Substancje te -choć wytworzone sztucznie w laboratorium – działają podobnie jak naturalne kobiece hormony płciowe. Zatrzymanie owulacji przez sztuczne hormony polega na oszukaniu organizmu, który przechodzi w stan uśpienia i nie uwalnia komórki jajowej. Pomimo obecności plemników w drogach rodczych kobiety, nie może dojść do zapłodnienia.

Alergiczne zapalenie spojówek – to stan zapalny spojówek spowodowany uczuleniem na alergeny.
Alergiczne zapalenie spojówek dzieli się na ostre, okresowe oraz przewlekłe.

OSTRE – alergiczne zapalenie spojówek pojawia się nagle. Objawy chociaż zwykle dokuczliwe występują szybko do 24-48 godzin.

OKRESOWE- alergiczne zapalenie spojówek jest typową dolegliwością chorych na alergiczny nieżyt nosa wywołany pyłkami roślin. Są to tzw. alergeny zewnątrzpochodne. Z reguły objawy powtarzają się co roku w określonych miesiącach pylenia rośliny na którą chory jest uczulony.

PRZEWLEKŁE – alergiczne zapalenie spojówek powodują alergeny działające na organizm chorego cały rok – są to zwykle tzw. alergeny wewnątrzpochodne (np. roztoczy kurzu domowego, pleśni, sierści zwierząt) objawy ze strony oczu są zwykle mniej dokuczliwe niż w ostrym czy okresowym zap. spojówek, ale mogą występować stale. Często objawy pogarszają się pod wpływem kontaktu z czynnikami drażniącymi (np. dymem papierosowym) lub po długim wpatrywaniu się w monitor komputera.

Objawy:

• Świąd
• Ból
• Zaczerwienienie
• Objaw suchego oka
• Pieczenie pod powiekami
• Obrzmienie powiek
• Łzawienie
• Światłowstręt

RZS to choroba zapalna mająca charakter przewlekły, która obejmuje stawy i narządy. W trakcie jej trwania obserwuje się zniekształcenia oraz usztywnienia. Nieleczone RZS może powodować niszczenie stawów i ich niesprawność, ale również uszkodzenie narządów i śmierć. Po rozpoznaniu schorzenia należy zastosować odpowiednie leczenie, aby zahamować przykre objawy i ustrzec się przed niebezpiecznymi powikłaniami. Przyczyny schorzenia nie są jednoznaczne, jednak najczęściej mówi się o obciążeniu genetycznym oraz defekcie układu odpornościowego.

Objawy:

• Stany podgorączkowe i gorączkowe
• Ból i obrzęk symetrycznych stawów
• Zniekształcenia i zesztywnienia stawów

Reumatoidalne zapalenie stawów to choroba, która atakuje także narządy pozastawowe: serce; oczy; układ naczyniowy; kości; układ nerwowy; płuca; nerki.

Im szybciej reumatoidalne zapalenie stawów zostanie rozpoznane, tym większe szanse na powstrzymanie rozwoju choroby. U wielu pacjentów prawidłowe leczenie pozwala na normalne funkcjonowanie.

W wielu przypadkach objawy infekcji intymnych są do siebie podobne.

Pacjentki odczuwają dolegliwości takie jak:

• Świąd okolic intymnych
• Pieczenie
• Upławy
• Zmiana zapachu wydzieliny z dróg rodnych
• Zaczerwienienie przedsionka pochwy
• Zmiana wyglądu wydzieliny
• Uczucie suchości w pochwie

W przebiegu grzybicy pochwy kobieta odczuwa uporczywy świąd, bolesność w trakcie stosunku, a także oddawania mocz, pieczenie oraz upławy. Upławy w grzybicy pochwy mają „serowatą” konsystencję. Poziom pH wydzieliny z dróg rodnych jest prawidłowy.

Objawy infekcji bakteryjnych (waginoza):

Wydzielina z dróg rodnych jest biało-szara, wodnista i charakteryzuje się intensywnym rybim zapachem, poziom pH jest większy niż 4,5.

Ponadto występuje: świąd, pieczenie ale nie we wszystkich przypadkach. W 50% przypadków choroba przebiega bezobjawowo.

W przypadku innych zakażeń bakteryjnych upławy mogą mieć kolor żółtawy czy zielonkawy. Są wodniste lub pieniste.

Infekcje intymne dotykają nie tylko kobiet. U mężczyzn w przebiegu infekcji występuje: ból przy oddawaniu moczu, zaczerwienienie żołędzi, ból pojawiający się przy ejakulacji.

Do zwiększenia ryzyka wystąpienia infekcji zarówno grzybiczych jak i bakteryjnych przyczyniają się:

• Nieprawidłowe nawyki higieniczne
• Antybiotykoterapie
• Cukrzyca
• Ciąża
• Zaburzenia hormonalne
• Suchość pochwy
• Infekcje bakteryjne w obrębie innych narządów
• Stres

Infekcji intymnych nie należy zaniedbywać. Nieleczone mogą rozwijać się i w konsekwencji wywołać powikłania.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – Należy do tzw. nieswoistych chorób zapalnych jelit. Proces zapalny obejmuje błonę śluzową i podśluzową jelita grubego. Choroba ta ma przebieg przewlekły. Objawy pojawiają się po raz pierwszy zwykle między 15-25 a rzadziej między 55 a 65 rokiem życia.

Objawy:

• Biegunka często krwista
• Stolec oddawany często ale o małej objętości
• Zmiany zapalne w odbytnicy
• Ból brzucha
• Gorączka
• Osłabienie
• Zmniejszenie masy ciała

W chorobach zapalnych jelit występują także objawy pozajelitowe dotykające skóry, stawów i oczu. Osoby u których rozpoznano wrzodziejące zapalenie jelita grubego, powinny niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Najważniejsze jest przestrzeganie zaleceń lekarskich.

Choroba Leśniowskiego-Crona – jest zaliczona do przewlekłych nieswoistych zapaleń jelit. Najczęściej diagnozuje się ją u młodych osób płci żeńskiej, między 15 a 30 rokiem życia. Choroba ta ogranicza codzienne funkcjonowanie. Cechą charakterystyczną choroby Leśniowskiego-Crona jest to, że zapalenie obejmuje tylko wybrane odcinki układu pokarmowego.

Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crona nie są dokładnie poznane, choć wskazuje się na kilka czynników, które mogą mieć wpływ na jej wystąpienie:

• Uwarunkowania genetyczne
• Nagły spadek odporności wywołany infekcją wirusową czy bakteryjną
• Palenie papierosów
• Stosowanie antykoncepcyjnych tabletek hormonalnych
• Stosowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych

Objawy:

• Bóle brzucha
• Wzdęcia
• Utrata masy ciała
• Osłabienie i stany gorączkowe
• Ropnie około odbytnicze
• Szczeliny odbytu
• Biegunki

Może też dochodzić do stanów zapalnych w innych częściach organizmu – pojawiają się:

• Powikłania skórne
• Zapalenie stawów
• Zapalenie tęczówki
• Zapalenie osierdzia
• Zapalenie mięśnia sercowego
• Zapalenie naczyń, zmiany zakrzepowo-zatorowe

Choroba Leśniowskiego-Crona jest chorobą nieuleczalną. Celem procesu terapeutycznego jest zapobieganie kolejnym nawrotom, postępom choroby i rozwoju powikłań jelitowych i pozajelitowych.

Zaparcia – to zbyt mała częstotliwość wypróżnień. Podział przyczyn zaparcia:

Zaburzenia defekacji:

• Czynnościowe (pourazowe, nawykowe, chorób rdzenia kręgowego)
• Organiczne (Wrodzony brak zwojów nerwowych w ścianie jelita – choroba Hirschsprunga, zmiany zapalne zwieraczy, choroba hemoroidalna)

Zaburzenia pasażu przez jelito grube:

• Czynnościowe ze wzmożoną czynnością (jelito spastyczne, uwarunkowane metabolicznie w tym z nadmiaru wapnia w surowicy, polekowe, w zatruciu metalami) lub z osłabioną czynnością skurczową (depresja, cukrzyca, leki moczopędne, niedoczynność tarczycy, ciąża).
• Organiczne (rak jelita grubego, inne nowotwory jamy brzusznej i miednicy, zmiany zapalne)

W przypadkach zaburzeń związanych z zaparciem najważniejsze jest uświadomienie, że może być wyrazem istotnych chorób, w tym takich, w których opóźnienie rozpoznania może być potencjalnie groźne.

Rzucanie palenia to niełatwa sprawa. Wiemy jednak, jakie spustoszenie w organizmie czyni palenie tytoniu. Palący wiedzą wszystko o szkodliwości palenia, ale nie odnoszą tego do siebie. Każda próba się liczy. Im więcej prób rzucenia palenia, tym większe widoki na sukces. Są palacze uzależnieni od samego nawyku palenia (atmosfery, smaku dymu, rytuałów towarzyszących zapaleniu papierosa, gestów zaciągania się i strzepywania popiołu). Im do pozbycia się nałogu wystarczy decyzja i silna wola. Są też osoby, które nęka głód nikotynowy z towarzyszącymi mu fizycznymi dolegliwościami – czyli zespół abstynencki. Tym prawdziwym nałogowcom fizycznie uzależnionym od nikotyny, nie wystarczy silna wola. Powinni iść do lekarza. Tam mogą skorzystać z nikotynowej terapii zastępczej. Jeżeli palisz bo nie udało Ci się rzucenie to Ci pomożemy.